Σε προηγούμενο άρθρο περιέγραψα την πολύ ευχάριστη εμπειρία της πτήσης από Λονδίνο προς Λος Άντζελες, στη business class του Boeing 777-300ER της American Airlines. Η επιστροφή από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη έγινε με τη British Airways. Το αεροσκάφος ήταν και πάλι Boeing 777-300 (όχι ER όμως) με αναχώρηση από το αεροδρόμιο Dulles έξω από την Ουάσινγκτον.
Η ώρα αναχώρησης της πτήσης ήταν στις 23:20, και φρόντισα να βρίσκομαι στο αεροδρόμιο λίγο μετά τις 21:00 (είχα να παραδώσω και νοικιασμένο αυτοκίνητο). Φτάνοντας στο terminal πήγα στο check in για να παραδώσω δύο αποσκευές (στο ταξίδι αυτό ψώνισα αρκετά ρούχα και βαλίτσα για να τα βάλω). Εκεί μία ευγενέστατη υπάλληλος με εξυπηρέτησε ταχύτατα από ξεχωριστή σειρά προτεραιότητας (λόγω εισιτηρίου business class). Επιπλέον με ενημέρωσε ότι υπάρχει διαθέσιμος μπουφές για δείπνο στο lounge για την πτήση αυτή (πάντοτε για τη διακεκριμένη θέση).
Lounge
Έχοντας παραδώσει τις αποσκευές (κρατώντας την αποσκευή καμπίνας, αυτή δεν την αποχωρίζομαι) κατευθύνθηκα στον έλεγχο επιβατών απ’όπου ξεμπέρδεψα αρκετά σύντομα (χωρίς να ακολουθήσω ειδική σειρά προτεραιότητας, δεν υπήρχε τέτοια). Μπαίνοντας στον χώρο των αναχωρήσεων είδα ότι τα περισσότερα καταστήματα έκλειναν ή είχαν κλείσει. Η ώρα έτσι κι αλλιώς κόντευε 10 το βράδυ, οπότε πήγα στο lounge.
Ο χώρος ήταν εξαιρετικός, χωρίς πολύ κόσμο. Έχοντας κατά νου ότι θα κοιμηθώ αμέσως μετά την απογείωση, φρόντισα να κάνω χρήση του μπουφέ ο οποίος διέθετε πολύ νόστιμα φαγητά. Στη συνέχεια πέρασα σε διπλανό χώρο όπου υπάρχει μπαρ και ένας ακόμη μπουφές με διάφορα σνακ.
Καμπίνα και θέσεις
Όταν ανακοινώθηκε η επιβίβαση προχώρησα στην πύλη και επιβιβάστηκα σχεδόν αμέσως. Η business class της British Airways έχει μία ιδιαιτερότητα: οι θέσεις είναι τοποθετημένες να «κοιτάζουν» εναλλάξ:
Μεταξύ των θέσεων υπάρχει διαχωριστικό το οποίο ανεβαίνει. Κατά τη διάρκεια της τροχοδρόμησης, της απογείωσης και της προσγείωσης ωστόσο πρέπει να είναι κατεβασμένο. Ως εκ τούτου δημιουργείται μια άβολη κατάσταση διότι χωρίς να το θέλεις κοιτάζεις τον συνεπιβάτη στη διπλανή «ανάποδη» θέση! Γενικά η αίσθηση είναι περίεργη αφού δεν προσφέρει την αναμενόμενη ιδιωτικότητα. Σε κάθε περίπτωση η οπτική επαφή με αυτό τον τρόπο δεν είναι επιθυμητή.
Η θέση αυτή καθεαυτή δεν εντυπωσιάζει και τόσο. Το κάθισμα είναι πολύ άνετο και μαλακό, οριζοντιώνεται και με το σκαμπό στην απέναντι άκρη σχηματίζει επίπεδο κρεβάτι. Όταν οριζοντιωθεί κλείνει την πρόσβαση στον διάδρομο σε μία θέση αντίστροφης φοράς, κάτι που μπορεί να αποβεί ενοχλητικό αν π.χ. κοιμάσαι και σε σκουντήξει κατά λάθος ο άλλος επιβάτης που περνάει πάνω από τα πόδια σου.
Το τραπεζάκι είναι μικρό και με κάποια κλίση, ανεπαρκές αν ο επιβάτης χρειάζεται να δουλέψει σε laptop. Ο αποθηκευτικός χώρος εξαντλείται σε ένα μικρό συρταράκι που χωράει ελάχιστα πράγματα. Το σύστημα διασκέδασης είναι μάλλον καλό, δεν το χρησιμοποίησα ώστε να έχω άποψη, πάντως η οθόνη του δείχνει καλή.
Λόγω της περασμένης ώρας δεν ασχολήθηκα με τίποτε, απλώς κοιμήθηκα σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της πτήσης. Ήταν αρκετά άνετα και δε με ενόχλησε κάτι. Μία ώρα πριν την προσγείωση σέρβιραν κάποιες επιλογές για πρωϊνό -όχι τίποτε το ιδιαίτερο πάντως.
Εντυπώσεις
Συγκρίνοντάς την με τη business class της American Airlines, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτή της British Airways δεν αξίζει και τόσο πολύ τα χρήματά της.
Εν κατακλείδι, η εμπειρία της πτήσης αυτής ήταν καλή, αλλά όχι τόσο όσο περίμενα. Σε κάθε περίπτωση πάντως ήταν ξεκούραστη που είναι ίσως και το πιο σημαντικό σε τέτοιες μεγάλες πτήσεις.
