Η κατάσταση σε ό,τι αφορά τα αεροπορικά ταξίδια μπορεί σιγά-σιγά να εξομαλύνεται, όμως η αλήθεια είναι πως πολύς κόσμος παραμένει επιφυλακτικός. Δεν τον αδικούμε. Ακόμα κι εμείς, τα μέλη του The Flying Expert, μόλις πρόσφατα ξεκινήσαμε να πετάμε και πάλι -έχοντας φυσικά εμβολιαστεί πλήρως. Όπως φαντάζεστε η επιστροφή στο αεροδρόμιο μετά από τόσους μήνες αποχής ήταν αν μη τι άλλο μία ιδιαίτερη εμπειρία.
Για τον λόγο αυτό θελήσαμε να βάλουμε σε μια τάξη τις σκέψεις μας και να μοιραστούμε μαζί σας τις εντυπώσεις μας, έτσι ώστε να έχετε κι εσείς μια εικόνα των όσων σας περιμένουν εν όψει της επόμενης πτήσης σας. Κάναμε την αρχή με κάτι… απλό: δύο πτήσεις εσωτερικού, μία στην Ελλάδα και μία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πάμε να δούμε τι αποκομίσαμε.
Πτήση εσωτερικού Α (Ελλάδα)
Οι πτήσεις ήταν μεταξύ Αθήνας και Ηρακλείου Κρήτης, και έγιναν με τα ολοκαίνουρια Airbus A320neo της Sky Express.
Στο αεροδρόμιο της Αθήνας
Το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος των Αθηνών έχει πλέον ιδιαίτερα αυξημένη κίνηση, μετά τη χαλάρωση των μέτρων που αφορούν την είσοδο επισκεπτών από όλες σχεδόν τις χώρες. Άλλωστε είναι το peak της τουριστικής περιόδου. Ταξιδεύοντας με τη σύζυγό μου και την κόρη μου, είχα επιλέξει ναύλους που περιλάμβαναν παραδοτέα αποσκευή 15 κιλών ανά άτομο, οπότε το πρώτο σημείο που επισκεφθήκαμε ήταν το baggage drop-off της αεροπορικής, το οποίο δεν είχε κόσμο. Ελέγχθηκαν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού μας (πλην του παιδιού φυσικά) και παραλάβαμε τις κάρτες επιβίβασης.
Μνη έχοντας πληρώσει για fast track -κάτι που χρεώνεται extra από την Sky Express- μπήκαμε σε μία ιδιαίτερα μεγάλη ουρά για έλεγχο ασφαλείας και μας πήρε πάνω από 20 λεπτά μέχρι να ξεμπερδέψουμε. Περνώντας στον κυρίως χώρο διαπιστώσαμε ότι είχε πραγματικά πολύ κόσμο, και δίχως πρόσβαση σε lounge (κάτι που δεν χρειαζόμασταν άλλωστε) επιλέξαμε να πάρουμε ένα σνακ και να περιμένουμε. Υπήρξε μία αισθητή καθυστέρηση στην επιβίβαση λόγω σωρευτικών καθυστερήσεων των προηγούμενων πτήσεων, κάτι πολύ συνηθισμένο στην Ελλάδα τους καλοκαιρινούς μήνες.
Στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου
Το αεροδρόμιο Νίκος Καζαντζάκης του Ηρακλείου είναι το δεύτερο σε όγκο κίνησης στην Ελλάδα. Το δε καλοκαίρι μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί και «κόλαση» όντας πολύ παλιό και πολύ μικρό πλέον για να εξυπηρετήσει αυτή την κίνηση. Φτάνοντας είχαμε μια μικρή αναμονή για να παραλάβουμε τις αποσκευές μας οπότε φύγαμε γρήγορα. Δεν είναι όμως καθόλου ίδια η εμπειρία όταν κανείς αναχωρεί από εκεί.
Στην αναχώρησή μας παραδώσαμε αποσκευές και περάσαμε το security check σχετικά γρήγορα, χωρίς κανένα έλεγχο για πιστοποιητικά εμβολιασμού. Από εκεί και πέρα, προσπαθήσαμε να επιβιώσουμε σε μία ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα αναμονής με χιλιάδες κόσμο να συνωστίζεται σε διάφορες ουρές για επιβίβαση σε πτήσεις αλλά και στα καθίσματα όπου φυσικά δεν μπορεί να τηρηθεί κανένα μέτρο απόστασης. Προφανώς είχαμε και από εκεί σημαντική καθυστέρηση.
Οι πτήσεις
Η επιβίβαση τόσο στην Αθήνα όσο και στο Ηράκλειο έγινε με λεωφορείο, χωρίς κάποιο διαχωρισμό σε σειρές ή κάτι άλλο. Και οι δύο πτήσεις είχαν αρκετές κενές θέσεις, οι περισσότερες μεσαίες. Το πλήρωμα καμπίνας πρόσφερε αντισηπτικό μαντηλάκι, ένα μπισκοτάκι και επιλογή μεταξύ νερού, καφέ και πορτοκαλάδας, παρά το ότι πρόκειται για πολύ σύντομη πτήση. Η αποβίβαση έγινε επίσης χωρίς διαχωρισμό, με τις μισές σειρές από την μπροστινή και τις άλλες από την πίσω έξοδο.
Επίλογος
Συνολικά η εμπειρία των εσωτερικών πτήσεων στην Ελλάδα δε διέφερε καθόλου σε σχέση με το τι γινόταν προ πανδημίας, άλλωστε μόνο η υποχρεωτική χρήση μάσκας θυμίζει την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Πλέον είναι business as usual.
Πτήση εσωτερικού Β (Ηνωμένο Βασίλειο)
Οι πτήσεις ήταν μεταξύ Λονδίνου Heathrow – Αμπερντίν – Λονδίνου Heathrow και έγιναν με British Airways σε business class σε Airbus A319.
Άφιξη στο αεροδρόμιο
Το Terminal 5 του αεροδρομίου Heathrow ήταν σχετικά ήσυχο, ωστόσο ρόλο σε αυτό έπαιξε το γεγονός πως η πτήση μου ήταν πρωί καθημερινής. Ξεμπέρδεψα με το τσεκάρισμα της αποσκευής μου χωρίς καμία καθυστέρηση και προχώρησα στον έλεγχο ασφαλείας. Εκεί μου έκανε εντύπωση το γεγονός πως δεν υπήρχε fast track, με αποτέλεσμα όλοι οι επιβάτες να διοχετεύονται στην κανονική ροή της ουράς. Ευτυχώς τουλάχιστον δεν υπήρχε κόσμος όπως έγραψα, με αποτέλεσμα να έχω τελειώσει και με αυτό το σκέλος μέσα σε δέκα λεπτά. Σε περίπτωση πάντως που τα αντικείμενα κάποιου επιλεχθούν να περάσουν από επιπλέον έλεγχο, η αναμονή ήταν ένα δεκάλεπτο έξτρα.
Ο κυρίως χώρος του Terminal 5 είχε τον «προβλεπόμενο» κόσμο. Παρ’ ότι αρκετές από τις θέσεις ήταν μπλοκαρισμένες, υπήρχε αρκετός χώρος για να κάτσει κανείς. Τα καταστήματα ήταν όλα ανοιχτά ενώ η χρήση μάσκας ήταν απαραίτητη με μοναδική εξαίρεση τις περιπτώσεις που κάποιος έτρωγε ή έπινε.
Η εμπειρία των lounge
Προχώρησα άμεσα στο Galleries Club South lounge της BA. Η είσοδος έγινε σκανάροντας το boarding pass μου στο ειδικό μηχάνημα χωρίς καμία επαφή με το προσωπικό που πάντως με καλωσόρισε. Στον χώρο του lounge ελάχιστες ήταν οι μπλοκαρισμένες -λόγω κορονοϊού- θέσεις, αν και υπήρχε πολυκοσμία (το Galleries Club North ήταν κλειστό οπότε όλος ο κόσμος ήταν εκεί). Η παραγγελία φαγητού, καφέ, ποτών και αναψυκτικών γινόταν μέσω smartphone, σκανάροντας το QR code του τραπεζιού. Εννοείται πως ο κάθε επισκέπτης μπορούσε να παραγγείλει όσες φορές ήθελε ό,τι ήθελε χωρίς καμία επιβάρυνση.
Στο lounge της BA στο Αμπερντίν, οι επισκέπτες απλά πήγαιναν στο μπαρ με τους υπαλλήλους της εταιρείας, ζητώντας φαγητό, καφέ ή ποτό τα οποία παραλάμβαναν επί τόπου. Και στα δύο lounge οι μάσκες ήταν απαραίτητες με εξαίρεση τις περιπτώσεις που κάποιος έπινε ή έτρωγε, απλά επειδή όπως αντιλαμβάνεστε τα πράγματα ήταν πιο χαλαρά (ενδεχομένως να έπαιρνε τον καφέ του ή να απολάμβανε το πρωινό του με την ησυχία του), οι μάσκες ήταν κατεβασμένες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Οι πτήσεις
Η επιβίβαση έγινε με το σύνηθες σύστημα (γκρουπ επιβατών) της BA. Δεν παρατήρησα κάποια καθυστέρηση. Στους επιβάτες δινόταν με την είσοδό τους στο αεροσκάφος μαντηλάκι Dettol σε πλαστικό φακελάκι (στην πτήση της επιστροφής μας δόθηκαν από δύο), ανεξαρτήτως κλάσης. Στη business υπήρχε ένα στοιχειώδες πρωινό (δύο παραλλαγές ζεστού, αλμυρού κρουασάν, φρούτα) και επιλογές καφέ (χωρίς εσπρέσο) και… σαμπάνιας! Στην επιστροφή το ζεστό κρουασάν είχε αντικατασταθεί από μπάρα δημητριακών. Και στις δύο πτήσεις, η αποβίβαση έγινε τμηματικά ανά σειρές.
Επίλογος
Η μοναδική μου εκκρεμότητα έπειτα από αυτό το test event, είναι να δω την κατάσταση στο Terminal 5 του Heathrow και συγκεκριμένα στο κομμάτι του ελέγχου, μια άλλη μέρα και ώρα με περισσότερο κόσμο. Η απουσία fast track (στο Αμπερντίν π.χ. υπήρχε κανονικά) με προβλημάτισε. Πέραν τούτου όμως, τίποτα. Επόμενο τσεκ σε λίγες μέρες στην πτήση εξωτερικού προς Αθήνα.
